Er zijn er zelfs een aantal van besteld! Wat toch geweldig als mensen dingen die je zelf hebt gemaakt mooi vinden.
Ik word blij van kleur, bloemen, vogels, herten, uilen, bomen, eigenlijk alles wat de natuur te bieden heeft, motieven, krullen, knutselen, haken, kralen, kringlopen, verzamelen, inspirerende blogs, woonbladen, Mollie Makes, Flow, enz. enz.
zondag 22 december 2013
Nog meer kerstkaarten
De eerste serie was al rondgebracht in de buurt. Nu is ook serie twee gestanst, geknipt, geplakt én verspreid.
Er zijn er zelfs een aantal van besteld! Wat toch geweldig als mensen dingen die je zelf hebt gemaakt mooi vinden.
Er zijn er zelfs een aantal van besteld! Wat toch geweldig als mensen dingen die je zelf hebt gemaakt mooi vinden.
Labels:
eigen werk,
hert,
kaarten,
kerst,
natuur,
op bestelling,
papier,
papier en karton,
post
maandag 16 december 2013
Kerstkaarten
Dit weekend heb ik een aantal kerstkaarten gemaakt. Het trefwoord voor dit jaar is: EENVOUD. Niks mis mee, toch? Bovendien gaat het toch om de gedachte/wens erachter.
Labels:
eigen werk,
kaarten,
kerst,
papier,
papier en karton,
post
zaterdag 14 december 2013
Kereltje
Gisteren was het alweer 7 jaar geleden, dat we afscheid moesten nemen van ons geliefde hondje. Hij is 15 1/2 jaar geworden. En hoorde vanaf z'n geboorte écht bij ons gezin. Hij ging gewoon mee op (kampeer)vakanties (behalve 1 keer), was één van de eersten die de nieuwe baby mocht begroeten, heeft héél veel tranen weggelikt (bij mij)..... Ik krijg nóg een brok in m'n keel als ik daar aan denk.
Ik ben heel blij dat ik destijds een schilderij heb laten maken, zodat ik nog vaak naar hem kan kijken.
De foto's zijn niet helemaal scherp, zie ik. Maar zo mooi als het origineel zullen ze zowiezo nooit worden.
Ik ben heel blij dat ik destijds een schilderij heb laten maken, zodat ik nog vaak naar hem kan kijken.
De foto's zijn niet helemaal scherp, zie ik. Maar zo mooi als het origineel zullen ze zowiezo nooit worden.
donderdag 5 december 2013
(Kerst)hangers
Het is volgens mij al wel bekend dat ik een zwak heb voor kerstversiering. En kitsch. En kleur. Dus...wat doe je dan met al die prachtige, kitscherige, witte en zilveren kersthangers? Nou, gewoon: je hangt ze aan een kaartenhanger bij elkaar, zodat ze samen een ornament vormen.
Elk jaar mag er één ding bijkomen. Maar dat is binnenkort afgelopen, want hij is bijna vol.
Deze kersthangers zijn overigens gepromoveerd tot decohangers, want ze hangen gewoon het hele jaar door in ons kantoor/computerhoek.
Elk jaar mag er één ding bijkomen. Maar dat is binnenkort afgelopen, want hij is bijna vol.
Deze kersthangers zijn overigens gepromoveerd tot decohangers, want ze hangen gewoon het hele jaar door in ons kantoor/computerhoek.
maandag 28 oktober 2013
Storm
Of eigenlijk: ná de storm.
Een kleine wandeling door onze wijk leverde een paar verbijsterende plaatjes op. Ik heb het niet echt door gehad, maar de natuur is nogal tekeer gegaan. En dat zó dichtbij. Tijdens de korte wandeling hebben we 6 totaal omgewaaide bomen gezien en een heleboel kapotgewaaide.
De eerste omgewaaide boom in onze eigen straat.
De tweede een eindje verderop langs het fietspad. Over een sloot heen op een weiland gevallen.
Je ziet nog een stuk fietspad aan de kluit.
Nóg iets verder langs hetzelfde fietspad nummer drie.
Over de sloot heen boven op een metalen hek gevallen.
Dat hout gewoon verscheurd kan worden, onbegrijpelijk.
Nummer vier. Aan de rand van het park.
Nummer vijf en zes.
Zij vielen in een speeltuintje, bovenop de glijbaan.
Eigenlijk ook weer heel erg dicht bij huis. Gelukkig hebben onze eigen bomen zich goed gehouden. Als zij omgevallen of geknakt waren, hadden we ze wél op ons huis gehad.
We hebben maar een korte wandeling gemaakt. En tóch al zoveel schade gezien, vooral aan de natuur. Gelukkig is het (voor nu tenminste) voorbij.
Een kleine wandeling door onze wijk leverde een paar verbijsterende plaatjes op. Ik heb het niet echt door gehad, maar de natuur is nogal tekeer gegaan. En dat zó dichtbij. Tijdens de korte wandeling hebben we 6 totaal omgewaaide bomen gezien en een heleboel kapotgewaaide.
De eerste omgewaaide boom in onze eigen straat.
De tweede een eindje verderop langs het fietspad. Over een sloot heen op een weiland gevallen.
Je ziet nog een stuk fietspad aan de kluit.
Nóg iets verder langs hetzelfde fietspad nummer drie.
Over de sloot heen boven op een metalen hek gevallen.
Dat hout gewoon verscheurd kan worden, onbegrijpelijk.
Nummer vier. Aan de rand van het park.
Nummer vijf en zes.
Zij vielen in een speeltuintje, bovenop de glijbaan.
Eigenlijk ook weer heel erg dicht bij huis. Gelukkig hebben onze eigen bomen zich goed gehouden. Als zij omgevallen of geknakt waren, hadden we ze wél op ons huis gehad.
We hebben maar een korte wandeling gemaakt. En tóch al zoveel schade gezien, vooral aan de natuur. Gelukkig is het (voor nu tenminste) voorbij.
zondag 6 oktober 2013
Schroot
Wat doe je met werkstukken van je zoon, die je op de foto had willen zetten, maar die inmiddels iets teveel verpieterd en geplet zijn?
Nou, je brengt ze naar de schroothoop!
Nou, je brengt ze naar de schroothoop!
zondag 15 september 2013
visitekaartje
Omdat het professioneel staat en een bestelling écht af maakt, heb ik een visitekaartje laten ontwerpen. Handig; een dochter die een grafische opleiding doet! Dit is wat ze voor me heeft gemaakt:
Het past helemaal bij mij! Ik ben er heel erg blij mee. En trots op mijn dochter natuurlijk! Ze wil wel vaker zo'n ontwerpklusje, dus wie ook een persoonlijk visitekaartje wil; laat het ons weten!
Het past helemaal bij mij! Ik ben er heel erg blij mee. En trots op mijn dochter natuurlijk! Ze wil wel vaker zo'n ontwerpklusje, dus wie ook een persoonlijk visitekaartje wil; laat het ons weten!
donderdag 12 september 2013
Kaarthouders
Zelf vind ik ze erg mooi geworden.
Marja, heel erg bedankt voor je opdracht! Fijn dat ze je bevallen.
Ik heb er tussendoor ook nog één in het rood gemaakt voor Goudhaartje . Deze heeft direct een heel andere uitstraling:
Terug van weggeweest
Het heeft even geduurd, maar ik ben er weer!
Eerst maar even een paar foto's van onze vakantie (haha).
We hebben dus gekampeerd. In Gelderland deze keer. Na jaren Waddeneilanden en Noordzeekust wilden we eens wat anders. De tent was wel iets groter dan op de foto (6-persoons). De hond mocht wel mee.
Het zwembad op de camping was inderdaad heel klein, maar wel heel erg nodig met temperaturen boven de 30 graden! (Niet voor mij; ik heb watervrees en hou niet van zwembaden.) Ik vond het erg on-Nederlands die hitte; we vertrokken op wat toen werd aangekondigd als de heetste dag van het jaar. Onderweg nog een fiets opgehaald in Zwolle. Toen we daar uit de auto stapten plakten we al bijna vast aan het asfalt. Gelukkig heeft de auto airco. We kwamen redelijk laat op de camping aan en toch was het nog te heet om de tent op te zetten. Pas om half 9 's avonds waren we gesettled.
En bijna twee weken later vertrokken we op de échte heetste dag van het jaar. Dus: paar haringen uit de grond trekken en weer zitten, keuken inklappen en weer zitten, enz. enz. Tussendoor hoofd veel koelen met water en veel drinken. Toch ging het bij mij mis en heb ik een (lichte) zonnesteek opgelopen. Gek genoeg heb ik het niet gemerkt; pas thuis ging ik me steeds beroerder voelen. En we hadden ook bijna allemaal al een bacteriële darminfectie opgelopen.
Dit was dus zo'n vakantie waarvan je écht moet bijkomen! En dan heb ik het nog niet eens gehad over de stank de eerste week; alle boeren in de omgeving leken met elkaar te hebben afgesproken om de velden te gaan bemesten, wat niet alleen stank opleverde, maar ook een onvoorstelbare hoeveelheid vliegen, horzels en steekmuggen. Een fietstocht leek daardoor meer op een racewedstrijd met steekbeesten als tegenstanders. (Die hebben wij trouwens wel gewonnen; weinig jeukbulten.)
En heb ik het noodweer al genoemd? Zowel overdag als 's nachts heeft het behoorlijk gespookt. Overdag stonden we tot aan de kuiten in het water (volgende zomer heb ik nieuwe sandalen nodig, want dit overleefden ze niet) en konden we een kapotgescheurde luifel weggooien. En 's nachts volgden flits en donder zó snel op elkaar, dat de conclusie wel móet zijn dat de onweersbui precies boven ónze tent hing! Ik ben werkelijk nog nooit zó bang geweest!
Positieve dingen van deze vakantie: ik heb veel gefietst (op de fiets had je minder last van de hitte) en leuke hertenschilderijen in een paar grote kringloopwinkels gescoord. (Toen ik er eindelijk in kon; ik ben het niet gewend dat winkels tussen de middag gesloten zijn en stond dus op de verkeerde tijden voor de deur.) Twee keer in Zutphen geweest om te winkelen; mooi stadje. Voor het eerst op een veerpont over de IJssel geweest. (Erg korte en ruwe overtocht.) Op mijn verzoek op de terugtocht maar gewoon via de weg, want één overwinning op mijn watervrees vond ik wel genoeg!
Op verzoek van zoon het elektriciteitsmuseum in Hoenderloo bezocht. Dus ook nog een klein stukje Veluwe gezien. Misschien volgende keer meer die kant op? Het museum trok me niet aan. Ik heb niets met elektriciteit; het komt gewoon uit het stopcontact en het laat apparaten werken. En als het uitvalt heb ik een probleem. Maar ik moet eerlijk bekennen dat ik heel geboeid in het museum heb rondgelopen. Komt ook door de geweldige rondleiding. De opkomst van stroom in het huishouden heeft tot wonderlijke apparaten geleid. Wat dacht je van een elektrische sigarenaansteker (dus met stekker), een scheerwaterverwarmer, een elektrische botervloot of een droogkap met héél veel fietslampjes erin?
De eerste wandschakelaars en (deur)bellen waren soms echte beauty's: bijvoorbeeld beschilderd porselein, hout of bewerkt metaal. De eerste elektrische kachels zijn ook geweldig om te zien (vaak bewerkt gietijzer). Ik zou ze zó in huis zetten. Verstand van stroom heb ik nog steeds niet, maar ik heb prachtige dingen gezien. Ook als het onderwerp je in eerste instantie niet aanspreekt is dit museum écht een aanrader!
Verder heb ik niet veel uitgespookt deze vakantie; 12 dagen is ook te kort, vind ik. En knutselen of handwerken met zweethanden, daar hou ik niet van. Dat komt vanaf nu wel weer, want voor mijn gevoel is de herfst al begonnen; gisteravond weer wat gehaakt, bakje kruidnoten onder handbereik en zin om de kachel erbij aan te doen. (Nog niet gedaan, hoor. Je kunt ook overdrijven; 't is nog niet eens oktober!)
Eerst maar even een paar foto's van onze vakantie (haha).
We hebben dus gekampeerd. In Gelderland deze keer. Na jaren Waddeneilanden en Noordzeekust wilden we eens wat anders. De tent was wel iets groter dan op de foto (6-persoons). De hond mocht wel mee.
Het zwembad op de camping was inderdaad heel klein, maar wel heel erg nodig met temperaturen boven de 30 graden! (Niet voor mij; ik heb watervrees en hou niet van zwembaden.) Ik vond het erg on-Nederlands die hitte; we vertrokken op wat toen werd aangekondigd als de heetste dag van het jaar. Onderweg nog een fiets opgehaald in Zwolle. Toen we daar uit de auto stapten plakten we al bijna vast aan het asfalt. Gelukkig heeft de auto airco. We kwamen redelijk laat op de camping aan en toch was het nog te heet om de tent op te zetten. Pas om half 9 's avonds waren we gesettled.
En bijna twee weken later vertrokken we op de échte heetste dag van het jaar. Dus: paar haringen uit de grond trekken en weer zitten, keuken inklappen en weer zitten, enz. enz. Tussendoor hoofd veel koelen met water en veel drinken. Toch ging het bij mij mis en heb ik een (lichte) zonnesteek opgelopen. Gek genoeg heb ik het niet gemerkt; pas thuis ging ik me steeds beroerder voelen. En we hadden ook bijna allemaal al een bacteriële darminfectie opgelopen.
Dit was dus zo'n vakantie waarvan je écht moet bijkomen! En dan heb ik het nog niet eens gehad over de stank de eerste week; alle boeren in de omgeving leken met elkaar te hebben afgesproken om de velden te gaan bemesten, wat niet alleen stank opleverde, maar ook een onvoorstelbare hoeveelheid vliegen, horzels en steekmuggen. Een fietstocht leek daardoor meer op een racewedstrijd met steekbeesten als tegenstanders. (Die hebben wij trouwens wel gewonnen; weinig jeukbulten.)
En heb ik het noodweer al genoemd? Zowel overdag als 's nachts heeft het behoorlijk gespookt. Overdag stonden we tot aan de kuiten in het water (volgende zomer heb ik nieuwe sandalen nodig, want dit overleefden ze niet) en konden we een kapotgescheurde luifel weggooien. En 's nachts volgden flits en donder zó snel op elkaar, dat de conclusie wel móet zijn dat de onweersbui precies boven ónze tent hing! Ik ben werkelijk nog nooit zó bang geweest!
Positieve dingen van deze vakantie: ik heb veel gefietst (op de fiets had je minder last van de hitte) en leuke hertenschilderijen in een paar grote kringloopwinkels gescoord. (Toen ik er eindelijk in kon; ik ben het niet gewend dat winkels tussen de middag gesloten zijn en stond dus op de verkeerde tijden voor de deur.) Twee keer in Zutphen geweest om te winkelen; mooi stadje. Voor het eerst op een veerpont over de IJssel geweest. (Erg korte en ruwe overtocht.) Op mijn verzoek op de terugtocht maar gewoon via de weg, want één overwinning op mijn watervrees vond ik wel genoeg!
Op verzoek van zoon het elektriciteitsmuseum in Hoenderloo bezocht. Dus ook nog een klein stukje Veluwe gezien. Misschien volgende keer meer die kant op? Het museum trok me niet aan. Ik heb niets met elektriciteit; het komt gewoon uit het stopcontact en het laat apparaten werken. En als het uitvalt heb ik een probleem. Maar ik moet eerlijk bekennen dat ik heel geboeid in het museum heb rondgelopen. Komt ook door de geweldige rondleiding. De opkomst van stroom in het huishouden heeft tot wonderlijke apparaten geleid. Wat dacht je van een elektrische sigarenaansteker (dus met stekker), een scheerwaterverwarmer, een elektrische botervloot of een droogkap met héél veel fietslampjes erin?
De eerste wandschakelaars en (deur)bellen waren soms echte beauty's: bijvoorbeeld beschilderd porselein, hout of bewerkt metaal. De eerste elektrische kachels zijn ook geweldig om te zien (vaak bewerkt gietijzer). Ik zou ze zó in huis zetten. Verstand van stroom heb ik nog steeds niet, maar ik heb prachtige dingen gezien. Ook als het onderwerp je in eerste instantie niet aanspreekt is dit museum écht een aanrader!
Verder heb ik niet veel uitgespookt deze vakantie; 12 dagen is ook te kort, vind ik. En knutselen of handwerken met zweethanden, daar hou ik niet van. Dat komt vanaf nu wel weer, want voor mijn gevoel is de herfst al begonnen; gisteravond weer wat gehaakt, bakje kruidnoten onder handbereik en zin om de kachel erbij aan te doen. (Nog niet gedaan, hoor. Je kunt ook overdrijven; 't is nog niet eens oktober!)
zondag 28 juli 2013
maandag 22 juli 2013
Abonneren op:
Posts (Atom)